สบายๆ ไม่ง้อทัวร์ ในปักกิ่ง (Shopping – Massage – Zoo)

English version…Get around Beijing without Tourguide

หนี่ห่าว สวัสดี “ปักกิ่ง” เมืองหลวงของประเทศจีน ประเทศที่มีประชาชนล้นหลามกว่าครึ่งซีกโลก แต่แอบสับสนกับชื่อเมือง เมื่อภาษาไทย คือ ปักกิ่ง (Peking) แต่ภาษาอังกฤษคือ เบย์จิง (Beijing) หรือคงคล้ายๆกับการที่ฝรั่งเรียกกรุงเทพฯ ว่า Bangkok.. แต่ปักกิ่งก็คือปักกิ่ง บางสิ่งบางอย่างเขาก็ยังคงเรียกว่าปักกิ่ง เช่น Peking Duck หรือ เป็ดปักกิ่งที่เรารู้จักกันดี…คราวนี้แหล่ะ เราจะได้ลิ้มลองเป็ดปักกิ่งสักที นอกซะจากว่าเป็ดปักกิ่งจะไม่มีจริงในปักกิ่ง เฉกเช่นเดียวกับขนมจีน ที่ไม่มีขายในประเทศจีน หรือ ลอดช่องสิงค์โปร์ ที่คนสิงค์โปร์ไม่เคยรู้จัก หรือแม้จะเป็นข้าวผัดอเมริกัน ที่ชาวอเมริกันยังงงว่าบ้านไอไม่มี…แต่ขอคอนเฟิร์มว่า เป็ดปักกิ่งมีจริงๆ ที่เมืองปักกิ่งค่ะ  และเป็นเมนูที่พลาดไม่ได้!!!




เตรียมตัวเดินทาง
จริงๆ มีสายการบินอยู่หลายสายการบินที่บินตรงจากกรุงเทพฯ ไป เมืองปักกิ่ง อย่างน้อยก็สายการบินไทย กับสายการบิน China แต่เราเลือกบินไปกับสายการบินไทยค่ะ เนื่องจากวันและเวลาถูกใจที่สุด ใช้เวลาบิน 5ชั่วโมงค่ะ ค่าตั๋วเครื่องบินซื้อผ่านเว็บไซต์ของสายการบินไทย ราคาท่านละ 11,238 บาท

ส่วนเวลาที่ปักกิ่ง หรือประเทศจีน จะไวกว่าเวลาในประเทศไทย 1 ชั่วโมง

วีซ่า
คราวนี้ ทั้งคนไทย และเทศ ต้องขอวีซ่าไปประเทศจีนค่ะ โดยเตรียมเอกสารให้พร้อม ยิ่งถ้ามีเอกสารประกอบการยื่น เช่น ตั๋วเครื่องบิน และหรือ รายละเอียดทัวร์กับบริษัททัวร์ โดยท่านสามารถติดต่อด้วยตัวเอง หรือ มอบอำนาจให้ใครไปทำแทนก็ได้ค่ะ สถานฑูตจีนอยู่ตรงถ.รัชดาภิเษก ใกล้ๆ ห้างฯ ฟอร์จูน และ เซ็นทรัล พระรามเก้า ถ้าจะไปเองคงต้องเตรียมใจไปบ้าง เนื่องจากผู้มาติดต่อขอวีซ่ากับสถานฑูตจีนเป็นจำนวนมาก คนตรวจเอกสารก็ออกแนวดราม่า ตรวจบ้างไม่ตรวจบ้าง และบางที บางคนก็ขอเอกสารไม่เหมือนกัน วันนี้ขออย่าง พรุ่งนี้ขออีกอย่าง ทำให้ไปๆ กลับๆ อยู่หลายครั้งกว่าจะได้วีซ๋า

ที่ขำๆ ก็คือ จะมีเจ้าหน้าที่(หน่วยงานลับ) มารับจ้างเข้าแถวเพื่อตรวจเอกสารให้ โดยคิดค่าจ้างที่ 100-200 บาท ขึ้นกับจำนวนวีซ่าหรืออะไร ไม่มีใครทราบได่ แต่รับรองว่า ถ้าจ้างคนนี้แล้ว ผ่านฉลุยค่ะ แต่เพราะเป็นหน่วยงานลับ เราเลยไม่มีเบอร์ฯ ติดต่อ…วีซ๋าจีนจะของ่ายที่สุดคือ สำหรับคนที่ซื้อทัวร์จากในประเทศไทย ทางบริษัททัวร์เขาจะจัดการให้ค่ะ…

ส่วนแพคเกจทัวร์ เราซื้อทัวร์แยกจากตั๋วเครื่องบิน ค่าที่พัก และติดต่อซื้อเอง เออเอง ไม่มีใครแนะนำ หรือจะพูดได้ว่า google แนะนำมา เพราะเสิร์ซเจอแล้วคุยกับทัวร์เอเจนซี่ของบริษัททัวร์ในประเทศจีน..ถูกใจก็เลยตกลงใจซื้อทัวร์ โดยเทียบกับราคาทัวร์ในปรเทศไทยก่อน (ส่วนบริษัททัวร์ กับ อีเมล์ที่ติดต่อ รบกวนติดต่อพวกเราหลังไมค์นะคะ) สนนราคาทัวร์ สองท่านที่ 4200 หยวน (RMB หรือ CNY) หรือประมาณ 21000 บาท เฉลี่ยคนละ 11,000 บาท ราคานี้รวมรถพร้อมคนขับรถ และไกด์ส่วนตัว ตลอดทริป โดยเริ่มตั้งแต่ไปรับที่สนามบิน นำเที่ยว 5 วันเต็ม บริการตั๋ว ค่าเข้าชมสถานที่และอาหารเที่ยง ตลอดทริป และยังพาส่งสนามบินตอนวันกลับ (ถ้าจากภาพก็คือไม่รวมส่วนที่เป็นสีเขียว Day3, Day5 ซึ่งเป็นวันที่เราไม่ต้องการทัวร์ แต่ตัองการพักและเที่ยวกันเอง) ส่วนตัวประทับใจค่ะ ได้ความเป็นส่วนตัวดี ราคาไม่เลวร้าย

ส่วนโรงแรม อันนี้ก็เอามาจาก Agoda อีกแล้วค่ะ ประเด็นหลักๆ ก็คือเลือกพักในตัวเมือง โดยอ่านรีวิวจากนักท่องเที่ยวท่านอื่นๆ แล้วเลือกราคาที่พอใจ แล้วเช็คกับบริษัททัวร์ฯ ที่เราซื้อทัวร์อีกที เพื่อความมั่นใจ และสุดท้ายมาลงตัวที่ The Capital Hotel ซึ่งเขาจัดระดับอยู่ที่ 4-5 ดาว ราคาที่เราซื้อผ่าน Agoda เฉลี่ยแล้วห้องละ 3,000 บาทต่อคืนรวมอาหารเช้า

แล้ว Capital Hotel ก็ไม่ทำให้เราผิดหวัง เรื่องทำเล เพราะว่าสมชื่อจริงๆ เพราะอยู่ในตัวเมือง ใกล้กับ จตุรัสเทียนอันเหมย แถมสามารถเดินไป ถนน Wang Fu jing หรือ จะลองเดินไกลสักนิดเพื่อไปลองขึ้นรถไฟฟ้าก็ได้ค่ะ

(คลิกที่ภาพเพื่อดูแผนที่ขนาดจริง)

สรุปเบื้องต้นเราใช้จ่ายไป (ต่อท่าน)
ค่าตั๋วเครื่องบิน ไปกลับ 11,238 บาท
ค่าทัวร์ส่วนตัว 5 วัน พร้อมรถรับส่ง สนามบินทั้งไปและกลับ 11,000 บาท
ค่าโรงแรม 5 ดาว (คิดแบบไม่แชร์ห้องกับใคร) 18,000 บาท หรือถ้าแชร์ห้องได้ก็ 9,000 บาทต่อท่าน รวมๆ แล้วกับทัวร์แบบฉบับ 4-5 ดาวของเราตกอยู่ที่ 31,237 – 40,238 บาท ต่อท่าน ซึ่งราคาก็ไม่ต่างจากทัวร์ในประเทศไทยมาก แต่ว่าไม่ต้องไปเป็นกลุ่มทัวร์ และสามารถเลือกวันเดินทางได้เอง (ตลอด) สะดวกวันไหนเราก็ไปวันนั้น เป็นส่วนตัวดีค่ะ

สำหรับเรื่องนี้ หัวข้อคือ “ไม่ง้อทัวร์” ดังนั้นเราจะบุกเบิกเมืองปักกิ่งกันเอง แม้ว่าจะออกแนวคลำๆ ตามป้ายบ้าง สอบถามคน ได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ก็สนุกไปอีกแบบค่ะ

เริ่มด้วย Beijing Zoo สวนสัตว์ปักกิ่งเลยค่ะ (www.BJZoo.com.cn) เพราะว่ามาประเทศจีน เราก็ต้องมาดูหมีแพนด้า และหมีแพนด้าก็ต้องอยู่ที่สวนสัตว์นี้แน่ๆ
เราเลยเริ่มออกเดินทาง (เอง) จากโรงแรมแต่เช้าค่ะ เราลองขึ้นรถไฟฟ้าไปเลยดีกว่าค่ะ รถไฟฟ้าที่จีนก็ไม่ได้เลยร้ายอะไรนะคะ ถูก จำได้ว่า เที่ยวละ สิบบาทกว่าๆ เอง ซื้อตั๋วก็ง่าย แต่ว่า ต้องต่อแถวไม่เป็นเหมือนคนอื่นๆ เพราะว่า ถ้าต่อแถว ก็จะไม่ได้ซื้อตั๋วสักที…

เขามีหลายสายมาก ทำให้ลงสถานีผิดๆ ถูกๆ ทำให้ต้องเดินมาอีกนิดหน่อยกว่าจะถึง สวนสัตว์ ก็ดีค่ะ ถือว่าออกกำลังกายไปในตัว…

ทางเข้าสวนสัตว์ปักกิ่ง ตั๋วเข้าสวนสัตว์เขาแบ่งราคาตามฤดูท่องเที่ยว ช่วง High Season (April – October) กับ Low Season (November – March) แต่เราว่าราคาเข้าชม Zoo กับ Aquarium ระหว่างสองฤดู ก็ถูก-แพงกว่ากันไม่กี่หยวน เพียงแต่ช่วง Low Season จะไม่มี Sighseeing Boat…ส่วนวันนี้ เป็นช่วง High Season เราขอเสียแต่ค่าบัตรเพื่อเข้าชมสวนสัตว์คนละ 15 หยวน หรือ 75 บาทก่อนค่ะ

คนเยอะมาก ส่วนใหญ่เป็นคนจีน ไม่ค่อยเจอนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติสักเท่าไร เพราะว่าชาวต่างชาติจะนิยมล่องเรือ Sighseeing Boat กัน…

ขอบอกว่าแอบผิดหวังค่ะ เพราะว่า เขามีหมีแพนด้าไม่กี่ตัว แต่ละตัวก็ออกแนว เหนื่อยล้า ง่วง หาว สลึมสลือ หลับกันซะส่วนใหญ่ พอเห็นตัวไหนขยับ พวกเราก็ตื่นเต้น แต่แค่ลุกเดินมาสองสามก้าว ก็นอนต่อ และหมีแพนด้าที่นี่ออกแนวมอซอ เนื้อตัวมอมแมม ขนสีขาวกลายเป็นสีเทา นี่ถ้าเปรียบเทียบกับศูนย์แพนด้า ที่ เฉิงตูกับที่นี่ ออกแนวคนละเรื่องเลยค่ะ เพราะที่เฉิงตู ดูมีชีวิตชีวาและสดใสกว่าเยอะค่ะ

สวนสัตว์ปักกิ่ง กว้างใหญ่ไพศาลมาก แต่ว่าความประทับใจไม่ได้อยู่กับขนาดของสวนสัตว์ เดินกันเหนื่อยมาก กว่าที่จะได้เห็นสัตว์แต่ละตัว แต่ Sighseeing Boat น่าสนใจเพียงแต่คงต้องจองล่วงหน้า เพราะว่าคิวยาวเหยียด ถ้ามีเวลาท่องเที่ยวในปักกิ่งน้อย เก็บไว้ไปดูแพนด้าที่เมืองเฉิงตูดีกว่าค่ะ

ขอกลับไปช็อปปิ้งที่ถนนคนเดิน หวางฝูจิง  Wang Fu Jing, the walking street ดีกว่า ขึ้นรถไฟฟ้ากลับมาที่เดิมแถวๆ จตุรัสเทียนอันเหมย แล้วเดินตรงเข้าถนน Wang Fu Jing หาไม่ยากค่ะ เขามีป้ายภาษาอังกฤษบอกตลอดทาง

จะว่าไป ที่นี่ก็คือ ถนนที่รายล้อมไปด้วยร้านค้า ขายของแบรนด์เนมบ้าง หรือแฟชั่นบ้าง ถนนหลักของ Wang Fu Jing ก็ดูไฮโซโก้หรูแบบธรรมดาๆ  แต่ตรงซุ้มทางเข้าเล็กๆ ซึ่งเป็นถนนคนเดินที่มีอาหารแปลกๆ ออกแนวตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง

ก็ขนาดปลาดาว ยังเอามาปิ้งทานกันได้เลยค่ะ นอกจากนั้น ยังมี จิ้งจก ตุ๊กแก ม้าน้ำ หรืออะไรต่อมีอะไรเต็มไปหมด นี่ขนาดบ้านเรากินของแปลกแล้ว มาที่ถนนแห่งนี้ บ้านเราชิดซ้ายไปเลยค่ะ

ถนนนี้เปิดตั้งแต่เช้าไปจนถึงประมาณสามสี่ทุ่ม คนเยอะมาก ส่วนใหญ่เป็นนักท่องเที่ยว เฉกเช่นเราที่แว่ะมาถ่ายรูปของกินแปลกๆ  ถ่ายรูปไป ก็ฮือฮากันไป ส่วนของประดับตกแต่ง หรือของที่ระลึกก็มีขายนะคะ แต่ว่า ราคาแพง…

ส่วนที่เราอยากลอง และลองทานได้ ก็เป็นนี่เลยค่ะ ผลไม้สดเคลือบน้ำตาล หรือ Fruit Candy เขามีหลายอย่างให้เลือกนะคะ แต่สตรอเบอรี่ดูน่าทานสุดค่ะ สนนราคาไม้ละ 10 หยวนค่ะ

ลองแล้ว สตรอเบอรี่เคลือบน้ำตาล หน้าตาน่าท๊าน น่าทาน แต่ขอบอกว่า ขอสตรอเบอรี่สดๆ จิ้มเกลือ อร่อยกว่าเยอะค่ะ…

ขอโพสอีกรูป คนเยอะจริงๆ ถนนของทานแปลกๆ แห่งนี้ ห้ามพลาด!

เดินจนเมื่อย…แว่ะหาร้านนวดแผนจีนกันดีกว่าค่ะ สร้างพลังลมปราณของพวกเรา…

หาร้านนวดยากมาก เจอไม่กี่ร้านบนถนนคนเดิน Wang Fu Jing แห่งนี้ ร้านที่เราลองนวดกัน นอกจากฝีมือการนวดงั้นๆ แล้ว ราคายังแพงมาก นวดไปคนละชั่วโมงครึ่ง ราคาประมาณคนละ 800 กว่าบาท! จะขาดทุนก็ตรงเจ้าแก้วร้อนที่เขาว่าดูดทำให้คลายเส้น บรรเทาอาการปวดเมื่อย โดยเจ้าแก้วร้อนนี้เหมาะกับคนเท้าใหญ่เท่านั้น ส่วนเท้าเล็กๆ แก้วมันไม่ดูดกับเท้าค่ะ ก่อนออกจากร้าน เขาให้นามบัตรมาด้วย (ภาพขวาบน) แม้จะอ่านภาษาจีนบนนามบัตรไม่ออก แต่ขอบอกว่า ไม่มีทางที่จะให้ทีมงานท่านชายกลับมานวดที่นี่ตามลำพังแน่นอน!

แต่วันที่ไปกับไกด์แล้วนั่งรอเวลาดูกายกรรมโชว์ ไกด์พาเราไปนวดที่ร้านนวด (จริงๆ) ราคาเท่าๆ กับเมืองไทยเลยเลยค่ะ คิดว่าต้องให้ไกด์หรือคนท้องถิ่นพาไป ถึงจะได้ราคาถูกๆ และเป็นร้านนวดจริงๆ

ส่วนอีกวัน Day 5 เราเลือกไปทานอาหารเช้าที่ Hard Rock  Cafe ค่ะ ครั้งนี้เราขึ้นรถแท็กซี่จากโรงแรมให้เขาพาไปส่งที่ร้านเลย ค่าแท็กซี่ แค่ 30 กว่าหยวนเอง ทั้งที่อยู่ไกดจากโรงแรมเหมือนกัน

Hard Rock ก็คือ Hard Rock ทั่วๆไปค่ะ เปรียบเสมือนว่าเป็นดินแดนของชาวอเมริกันก็ว่าได้ ยิ่งได้ซื้อเสื้อยืดพร้อมมีคำว่า Hard Rock กับ “Beijing” ด้วยแล้ว เขาก็จะถืองว่าเขามาถึง เมืองปักกิ่งค่ะ ค่านิยมคนเราไม่เท่ากันก็แบบนี้แหล่ะค่ะ ราคาอาหารก็แพง เสื้อยืดหรือของที่ระลึกยิ่งแพง!!!

เป็ดปักกิ่ง มีอยู่จริงที่ปักกิ่ง…ได้กินซะที!!!

อ้าว นี่เป็ดปักกิ่งเป็นเป็ดย่างทั้งตัวเลยเหรอ??? ส่วนคนหั่นเป็ดปักกิ่งจะเป็นตาสีตาสาที่ไหนก็ไม่ได้นะคะ เพราะว่า ต้องหั่นเนื้อเป็ดให้ติดกับหนังทุกชิ้นค่ะ ก็ส่วนที่อร่อยที่สุดของเป็ดปักกิ่ง คือตรงหนังเป็ดปักกิ่งนี่แหล่ะ เพราะว่ามันทั้งหอม กุบ กรอบ หวานมัน อร่อย ยิ่งถ้าเข้าร้านเหลาดังๆ เขาจะเสิร์ฟแต่หนังเป็ดปักกิ่งเลยค่ะ ส่วนเนื้อแล้วแต่คนจะสั่ง หรือไม่ก็เอาเนื้อเป็ดไปทำเมนูอย่างอื่น

เป็ดปักกิ่งจะเสิร์ฟพร้อมกับแป้งแผ่น (คล้ายๆ แป้งโรตีบ้านเรา) พร้อมซอสหวานมัน สีดำๆ และผัก คล้ายๆกับต้นหอม (คิดว่เป็นต้นหอม) เวลาทานก็เอาแป้งมารอง ใส่หนังเป็ด ใส่ผัก และราดซอส ม้วนแป้งเข้าปาก…บางร้านเขาก็รู้ว่าเป็นนักท่องเที่ยว ทานไม่เป็น เขาก็จะมาทำให้ดูก่อนค่ะ…

กลับมาหาแหล่งช็อปปิ้งกันต่อ ที่ ซีดาน Xidan ที่นี่ขึ้นรถไฟฟ้ามาก็ได้ แต่ว่าต่อหลายสายอยู่เหมือนกัน…

ตอนแรกคาดหวังว่า จะได้มีโอกาสไปช็อปปิ้งเสื้อผ้า สไตล์จีน เกาหลีที่นี่แหล่ะ แต่ก็แอบผิดหวังค่ะ คิดๆ ดูที่นี่ก็เหมือนเอา ห้างมาบุญครอง ห้างเดอะมอลล์ ห้างพารากอน ห้างแพลตินั่ม เซ็นเตอร์วัน มารวมๆ กัน ส่วนสินค้าก็ต้องมีเวลาเลือกนิดนึง จะว่าไปก็ไม่มีอะไรน่าสนใจนะคะ เหมาะสำหรับคนพื้นเมืองมากกว่า…

แต่ที่ถูกใจพวกเราก็ที่ถนนกลางคืน Zhenyang Gate  อยู่ใกล้ๆ กับจตุรัสเทียนอันเหมยเช่นกัน มีของขายหลากหลาย ตอนมาถึงตอนแรกนึกว่าเป็น ดีสนีย์แลนด์ เพราะว่าเขาประดับตกแต่งสวยงามและสะอาดมากๆ ที่นี่จริงๆ มีหลายซอย ซอยถนนหลักจะเป็นอาหารฟาสต์ฟูดดังๆ เช่น เคเอฟซี แมคฯ หรือไอศรีม และอาหาร ของท่านเล่น ที่มียี่ห้อเป็นภาษาจีน แล้วถ้าเดินออกไปทางซอยย่อยๆ ก็จะมีของชำร่วย ของฝาก โดยเฉพาะเสื้อยืดของฝาก สนนราคาก็ไม่เลวร้ายค่ะ ตัวละ 100 กว่าบาท มีหลายแบบ รายราคาให้เลือก…

พวงกุญแจแมวเหมียวก็น่ารักค่ะ คนมุงซื้อกันใหญ่ โดยเขาเอาแมวนำโชคตัวเล็กๆที่มีอักษรจีนเขียนไว้ มาแทนตัวอักษรภาษาอังกฤษ แล้วร้อยเป็นพวงกุญแจ เหมาะเป็นของขวัญของฝากเหมือนกัน…

สุดท้ายเราก็ไม่ได้ซื้อะไรมากมาย จะว่าไป ถ้ามีเวลาน้อยมาช็อปปิ้งที่นี่ ที่เดียวก็พอค่ะ…

อ่านทริปในปักกิ่งของเราทั้งหมดได้ที่นี่ค่ะ: https://www.somethingjam.com/thai-neighborhood-trips