Busan Night Market “Pu-pyeong gang-tong Market” 부평 깡통시장 หรือ เรียกสั้นๆ ว่า กางโทง สิจาง โดยคำว่า กางโทงนั้น แปลว่า กระป๋องที่บรรจุอาหาร เพราะช่วงสงครามเกาหลี ที่นี่เป็นฐานทัพของชาวอเมริกัน ทำให้มีกระป๋องอาหารของทหารชาวอเมริกันจำนวนมากบริเวณนี้ จึงเรียกกันเล่นๆ ต่อมาว่า ตลาดกระป๋อง
(Click here for English Version)
ตลาดนี้เปิดทุกคืน เพิ่งเปิดเมื่อปี 2013 ตลาดนี้เน้นของทานเล่นเป็นหลักค่ะ เปิดตั้งแต่ 1ทุ่ม ไปเกือบห้าทุ่ม
เสียอย่างเดียวว่า ตลาดนัดตอนกลางคืนนี้นั้นอยู่ห่างจากคอนโดฯเราไปหน่อย เพราะอยู่แถวตลาดปลา Jagalchi ที่รถไฟฟ้าใต้ดินสายสีส้ม(สายที่1 ) สถานีจากาลชิ(ทางออกที่ 3)
จากสถานีรถไฟฟ้า เดินไกลนิดหนึ่ง เดินเลียบๆ ไปประมาณ 10นาที จะอยู่ติดๆกับตลาด Gukje(ตลาดกลางวัน) โดยตลาดกลางคืนนั้นจะอยู่ติดกับโรงแรม Dae Young Hotel เลยค่ะ ทางที่เราเดินไปก็จะเลี้ยวเข้าข้างโรงแรมนี้พอดี
โดยร้านๆค้าจะเป็นเหมือนบู้ทเล็กๆ ตั้งตรงกลางซอย แล้วร้านค้าใหญ่ๆ อยู่ข้างๆ เป็นซอยตรงยาวประมาณ 100 เมตรกว่าๆ ถ้าเดินชิมทุกร้านไปก็อิ่มแทบกระอักค่ะ
เราก็มาถึงที่นี่ประมาณทุ่มหนึ่ง คนก็เริ่มเยอะแล้ว
มองไปทางไหนก็มีอาหารเสิร์ฟขนาดกำลังพอทาน ไม่ได้มาแบบกล่องใหญ่โต สนนราคาก็อยู่ที่ประมาณ 3,000 วอน ไปจนถึง 5,000 วอน (หรือประมาณ 100- 200 บาท)
แต่ถ้าอยากบอกเขา ขอห่อกลับบ้าน ให้พูดว่า “โพจางแฮ จูเซโย” (보장해 주세요 po-jang-hair ju-se-yo, TO GO PLEASE) เขาจะห่อให้ดีขึ้นนิดนึง
พ่อค้าที่นี่ใช้ torch หรือไฟรนอาหารกันเกือบทุกบูทเลยค่ะ แอบคิดอยู่จะเป็นมะเร็งตายไหมเนี่ยถ้ามากินแบบนี้ทุกคืน 555
Is it safe to use a butane torch on food?
Propane and butane are pure alkanes. They don’t produce anything nasty when burned. The worst you could possibly get should be carbon monoxide (and I am not even sure it can be produced in a torch, the dioxide ifs much more likely), but it being a gas, it won’t stick to your food. The complex molecules you get from heating the food itself have more potential for being harmful than the combustion products of a propane butane torch. Ago yes, it is food safe.
Mar 29, 2013
หาคำตอบมาแล้วค่ะ ประมาณหนึ่งว่าปลอดภัยอยู่…แต่ก็ไม่มีใครคอนเฟิร์มอย่างจริงจัง
แต่มันทำให้ตลาดร้อนมาก ก็เพราะว่าตอนนี้กำลังเป็นหน้าร้อนของเมืองปูซานพอดีด้วยล่ะ 555
แต่ละร้านๆ เขาจะมีถุงขยะติดไว้ให้หน้าบู๊ท เขาไม่มีที่ให้นั่งทางนะคะ ต้อนยืนทานกันตามริมๆ ถนน
ตลาดนี้ มีแต่ของทานเล่นๆ จริงค่ะ ไม่รู้จะเขียนบรรยายยังไงเลย
แต่ละบู้ท เขาจะมีถุงขยะแขวนไว้ข้างๆ สำหรับทิ้งขยะค่ะ ทางที่ดี เอาผ้าเช็ดมือแบบเปียก (Wet tissue) ติดไปด้วยก็ดี เพราะว่าไม่มีที่ให้ล้างมือ
หลายๆ ร้านที่มีลูกค้ายืนต่อแถวรอกันยาวเหยียด
เครื่องดื่มก็มีขายตามริมทาง แต่ที่ถูกใจคุณผู้ชายก็คือเบียร์ดราฟแบบ ทูโก แก้วละ 2000 วอน แต่เราพกน้ำเปล่าไป ไม่งั้นก็ขวดละประมาณ 1000วอน หรือ ประมาณ 30บาทค่ะ (맥주 mag-ju = Beer)
ของหวานก็มีค่ะ โดยเฉพาะเบเกอรี่ร้านนี้ มีขนมเค้ก ขนมพายที่ทำจากผลไม้ตามฤดูกาล ช่วงเดือน ก.ค นี้ ลูกพีช (peach) กำลังเกลื่อนตลาดเลยค่ะ (ถ้าอยากทานแบบสด แนะนำให้ซื้อในซุปเปอร์มาเก็ตนะคะ)
แต่สำหรับพวกเราก็งั้นๆ ค่ะ… ไม่ใช่สไตล์…
อันนี้ก็อยากลองมาก ไม่รู้ว่ามันคือขนมหรืออาหาร เพราะดูรวมๆ แล้วคือ นมทอด มีทั้งนมธรรมดาและรสชอคโกแลต เสียดายไม่ได้ลอง เพราะว่าแถวยาวมาก (우유 u-yu = Milk)
แต่พวกเรามาจบลงที่ วาฟเฟิลรวงผึ้ง แบบใส่รังผึ้งจริงๆด้วย สนนราคาก็ 5000 วอน หรือประมาณ 150บาทค่ะ ร้านนี้แม่ค้า ลูกสาวเจ้าของร้านสวยมาก (นานๆ จะเห็นคนเกาหลีสวยนะเนี่ย!)
ทานจนอิ่มเลยค่ะ จริงๆ ก็ชอบนะ แต่อย่างที่บอกว่าที่นี่มันไกลจากที่เราพัก (หาดแฮอุนแด)ไปหน่อย ขากลับทั้งร้อน เหนื่อย อิ่ม และขี้เกียจเกินกว่าจะนั่งรถไฟฟ้าที่ต้องต่อถึงสองขบวน กว่าจะถึงบ้านก็ดึกแน่ๆ เพราะใช้เวลาเป็นชั่วโมง
พวกเราเลยตัดสินใจนั่งรถแท็กซี่กลับเลยค่ะ โดยจาก ที่นี่ (๋จากาลชิ) นั่งไปถึง แฮอุนแด ก็ประมาณ 21,000 วอน หรือประมาณ 600-700 บาท
นั่งแท็กซี่ก็ประมาณ 45 นาที ไวกว่านั่งรถไฟใต้ดินเยอะ รวมค่าทางด่วนด้วยแล้ว แต่ก็ถือว่า สะดวก สบาย เหมาะกับวัยชราอย่างพวกเรา 555
ในบริเวณนี้ ยังมีที่เที่ยวที่น่าสนใจของปูซานอีกมากมาย แล้วจะมาอัพเดทกันเรื่อยๆ…สองปีปูซานนี้ต้องเที่ยวให้คุ้ม!
REF:
http://english.visitkorea.or.kr/enu/SHP/SH_EN_7_2.jsp?cid=1884501
http://www.bupyeong-market.com/en/main.do
