ตลาดปลาจากาลชิ ตั้งอยู่ข้างๆ ท่าเรือ Nampo ซึ่งเป็นท่าเรือที่ใช้ในการซื้อขายแลกเปลี่ยนกับชาวต่างชาติ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2440 และมีการพัฒนาปรับปรุงให้ทันสมัยขึ้นช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 (พ.ศ. 2488)
เดินทางไปตลาด Jagalchi นั้นสะดวกสบาย ด้วยรถไฟฟ้าสีส้ม ลงสถานี Jagalchi ทางออกที่ 10
แต่เราวันที่เราไป เราเดินเที่ยวมาจากตลาด Gukje และ BIFF Center ซึ่งตลาดปลาจากาลชินี้อยู่ฝั่งตรงข้ามพอดี
ตอนเรามานี่เป็นช่วงหาเสียงของเมืองปูซานพอดี…รถหาเสียงเต็มถนนเลยค่ะ
เดินเข้าตลาดกันดีกว่า…
ปัจจุบัน ตลาดปลาจากาลชิ ถือเป็นตลาดปลาที่ใหญ่ที่สุดของประเทศเกาหลีใต้ และเป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญแห่งเมืองปูซาน โดยตลาดแห่งนี้ประกอบไปด้วยตลาดกลางแจ้งที่ด้านหลังของตลาดมีพื้นที่ติดกับท่าเรือ โดยในแต่ละวันบรรดาพ่อค้าแม่ขายจะนำอาหารทะเลสดๆ เป็นๆ มาวางขายกันยาวเหยียดหลายสิบร้าน และอีกส่วนก็คืออาคารหลังใหญ่ที่นอกจากจะขายอาหารทะเลสดๆ แล้ว ก็ยังมีโซนปรุงสุกให้ผู้มาเยือนได้ลิ้มลองรสชาติอาหารทะเลกันแบบสดใหม่อีกด้วย
มองไปทางไหนก็เห็นแต่ อาจุมม่า (Ajumma ผู้หญิงชาวเกาหลีรุ่นแม่ๆ หรือ ป้าๆ หรือเอ๊ะ รุ่นเดียวๆ กับเรา???)
พวกเราเดินดูรอบๆ ซึ่งเป็นตลาดกลางแจ้ง เดือนนี้เดือน มิถุนายน เราก็เป็นแต่ปลาและปลาหมึกเต็มไปหมด
ไม่รู้ว่า แต่ละเดือนเขาจะจับสัตว์ได้กี่ประเภทเหมือนกัน…. บางอย่างเราก็ไม่เคยเห็นกันมาก่อน อย่างเจ้า โฮย่า หรือ เพรียงหัวหอม ที่เขานิยมทานกันสดๆ
วิธีการทำปลาของ อาจุมม่าที่นี่ ทำให้เราลืมภาพเก่าๆ ของตลาดปลาแถวบ้านเราไปเลยค่ะ
รู้สึก อาจุมม่า จะทำผมทรงเดียวกันทั้งตลาดด้วยค่ะ…อุ้ย แอบเห็นเฉยๆ
ตลาดจากาลชิน่าจะเป็นตลาดที่คนท้องที่ โดยเฉพาะแม่ค้าพ่อค้ามาซื้อของกันค่ะ
มาเดินตลาดจากาลชิในแต่ละฤดู ก็จะเห็นสัตว์น้ำแตกต่างกันไปตามฤดูกาลด้วยค่ะ และบางครั้งเราก็มาเจออะไรแปลกๆ เช่น ปลาฉลาม?!?
แต่เห็นเขาเขียนป้ายว่า 개복치หรือภาษาอังกฤษคือ Sunfish หรือ Mola Mola นี่แหล่ะที่เปิดกูเกิ้ลเจอ เพราะพวกเราก็ไม่เคยได้ยินหรือเห็นมาก่อนค่ะ ดูการทำปลาชนิดนี้ได้ที่ https://youtu.be/jjISHuXqUfA ดูเหมือนปลานี้ไม่ค่อยมีเนื้อนะคะ เนื้อใสๆ หรือ มีแต่มันๆ ถ้ามีโอกาสจะลองทานตามร้านอาหารดูค่ะ
ก็ว่าอยู่…นึกว่าที่นี่ขายฉลามได้กันอย่างนี้เลยเหรอ (ถ้าเขาขายฉลามได้จริง เราอยู่กันไม่ได้แล้วค่ะ ประเทศนี้ 555)
คนเกาหลีชอบทานปลาไหล หรือว่าที่เกาหลีมีปลาไหลเยอะค่ะ? ปลาไหลที่นี่ถูกลอกหนัง ตัดหัว กันสดๆ เห็นได้จากมันก็ยังดิ้น กันอยู่ในถาด แสดงถึงความโหด เอ้ย ความสด จากน้ำมือแม่ค้าจริงๆค่ะ
ในส่วนของนักท่องเที่ยวจริงๆ ก็มีร้านค้าด้านนอกที่เป็นร้านอาหาร โดยร้านค้าส่วนใหญ่นำเสนอขาย ปูยักษ์ ซึ่งเราเคยมาทานที่นี่ครั้งหนึ่ง สนนราคาก็ประมาณ $150 ต่อปู 1 ตัว ซึ่งก็จะมากับเครื่องเคียงร้อยแปดพันเก้าของเขาค่ะ
ก็จะมีแค่วันสำคัญๆ ที่ให้รางวัลกับตัวเองก็จะมาทานกันแบบนี้ค่ะ แต่ในปูซาน เราชอบไปกินปูกันที่ตลาด กิจาง ค่ะ
จริงๆ ตอนมาถึงปูซานสองอาทิตย์แรก เราเข้าไปลองทานอาหารซีฟู้ดแบบสดๆ กันในอาคารนี้กันค่ะ
ซึ่งในตัวอาคารนี้จะมีถึง 7 ชั้นด้วยกัน โดยชั้นล่างนี่ก็เป็นร้านค้าที่ขายอาหารทะเลสดๆ เป็นๆ ให้นักท่องเที่ยวหรือลูกค้าให้เลือกชี้จากตู้กันเลยค่ะ โดยเขาจะมีเมนูให้เลือก พร้อมปรุงสุก และไม่สุกให้เราด้วยค่ะ
แต่ตั้งแต่เดินเข้ามาเราเห็นเกือบทุกโต๊ะ ที่ลูกค้ามักจะสั่ง ปลาหมึกสดๆ (Live Octopus) ปลาหมึกเป็นๆ แบบ หั่นๆ สับๆ แล้วเสิร์ฟเลย ปลาหมึกดิ้นกันกระแด่วๆ แถมเกาะจานแน่นมากเลย (อย่าค่ะ อย่าด่าพวกเราว่า คนบาป เราไม่รู้ว่ามันจะดิ้นขนาดนี้…)
เคยสงสัยไหมค่ะว่า เวลาฝรั่งเขาเรียก Octopus กับ Squid นั้นมันต่างกันอย่างไร
Octopus จะมีหัวกลมและจะมีแขนประมาณ 8แขนค่ะ แต่ละแขนก็จะมีปุ่มๆ ไว้เกาะ
ส่วน Squid นั้นจะมีหัวเป็นสามเหลี่ยม มีแขน หรือที่เราเรียกว่าหนวด ประมาณ 8แขนเหมือนกันค่ะ
ปลาหมึกสดนี้จะเสิร์ฟกับ วาซาบิ ก็มันคือ ซาซิมิ ดีๆ นั่นเองค่ะ แต่ประเด็นคือ วาซาบิ มันไม่ใช่วาซาบิแบบสด ทำให้เมื่อทานกับปลาหมึกสดๆ ทำให้รู้สึกคาวมากๆๆๆๆๆๆๆๆ
สนนราคา ปลาหมึกสด จานนี้ประมาณ 20,000 วอน (ขึ้นอยู่กับขนาดปลาหมึกด้วย) หรือประมาณ 700 บาทค่ะ
เราสองคนก็ลองทานกันได้แค่สองสามอัน ก็ไม่ไหวค่ะ มันทั้งเหม็นคาว และทำให้คลื่นไส้มากๆ
แต่พอกลับไปดูตามยูทูป โอ้วววว นี่มันเมนูเปิดพิศดารนี่นา!
แต่จริงๆ ถ้าซื้อปลาหมึกสดๆ กลับมาลวกและทำยำเองที่บ้าน อร่อยมากๆ ค่ะ เพราะว่า ปลาหมึกเขาสดจริงๆ
ส่วนอย่างอื่นก็ออกแนว จืด จื๊ด จืดดดดด เพราะเขาไม่มี น้ำจิ้มซีฟู้ดอ่ะ
มื้อนี้เราลองอีกสองเมนู หรือ หอยนึ่ง กับปลาทอด
สรุป มีต้มจืดสาหร่ายที่แถมมาฟรีอร่อยสุด….555
แต่ไม่อร่อยเลย ไม่ใช่ สไตล์ซีฟู้ดอย่างที่คนไทยเช่นเราปรารถนา…
ในส่วนของชั้นอื่นๆของอาคาร ที่นี่ ก็จะแบ่งเป็น พวกอาหารแห้ง โดยเฉพาะที่ชั้น 5 ของที่นี่จะมีร้านอาหารบุฟเฟ่ท์ชื่อดังของที่นี่คือ Oase Seafood Buffet
ที่ตึกนี้ มีห้องน้ำให้บริการ แถมสะอาดด้วย (จริงๆ ห้องน้ำสาธารณะของปูซาน สะอาดทุกที่เลยค่ะ)
เดินออกจากอาหารอย่างกระอักกระอ่วม เพราะเจ้าปลาหมึกสดที่ทานเข้าไปเริ่มออกฤทธิ์ แต่ก็มายืนถ่ายรูปเล่นที่ด้านหลัง ใกล้ๆ ท่าเรือ สูดอากาศปลอดโปร่งดีค่ะ มองเห็น Lotte Mall อยู่ด้านหลัง (เผื่อใครอยากช้อปปิ้งต่อ)
กลับบ้านไป เราคนเดียวที่ป่วย และปวดท้อง มั่นใจว่าเพราะมาจากการทานปลาหมึกสดที่นี่ แต่ท้องไส้คนเราไม่เหมือนกัน เพราะอีกคนไม่เป็นอะไรเลย…
ก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่ง และครั้งเดียวที่เราจะทานปลาหมึกสดที่ ตลาดกาจาลชิ ตลาดปลาที่ใหญ่ที่สุดในประเทศเกาหลี…
–> ในส่วนของการมาเที่ยวตลาดจากาลชิ สามารถไปเดินต่อตลาด BIFF ซึ่งอยู่ฝั่งตรงกันข้าม หรือ สามารถนั่งรถเมล์ไปหมู่บ้านวัฒนธรรม Gamcheon หรือ นั่งแท็กซี่ไปอีก 5-6000วอน ไปนั่ง Cable car ที่หาด Songdo หรือ จะนั่งรถไฟฟ้าไปที่ Busan Station เพื่อไป Chinatown ก็ได้ หรือ ไปช้อปที่ร้านค้าใต้ดินที่สถานี ซอมยอน Seomyeon
ลองดูค่ะ…
หรือจะอยู่ต่อแถวนี้ เพราะตอนเย็นๆ ก็จะมีตลาดตอนกลางคืน พู พย่อง กังโทง (เน้นอาหาร)
อ้างอิง
http://english.visitkorea.or.kr/enu/SHP/SH_EN_7_2.jsp?cid=2382544
https://www.diffen.com/difference/Octopus_vs_Squid
