ตลาดจุงอัง หมู่บ้านจิตรกรรมกำแพง เมืองโทงยอง (통영 ) เกาหลีใต้

ไปหาอะไรทานกันเล่นๆ ที่เมืองโทงยอง ซึ่งเป็นเมืองอยู่ข้างๆ เกาะกอเจ ขับรถไปแค่20-25นาทีเอง

English
โทงยองมีสถานที่ท่องเที่ยวมากมาย โทงยองโด่งดังเพราะว่ามีกระเช้าลอยฟ้า (Cable car) ที่ยาวที่สุดในเกาหลีใต้ นั่นก็คือ มีระยะทางถึง 2 กม แล้วยังมีที่เที่ยวอื่นๆ ที่น่าสนใจอีกมากมาย

แต่ครั้งนี้มาหาอะไรทานที่ตลาดจุงอัง (통영 중앙시장 : Jungang Traditional Market) และเดินย่อยที่หมู่บ้านโดงพิราง (동피랑마을: Dongpirang Wall Painting Village or Dongpirang Mural Village) สองที่นี้อยู่ติดกันเลย

โทงยอง อยู่ไม่ไกลจากที่ที่เราอยู่ในเกาะกอเจ โดยจากอ๊อคโป (Okpo) นั้น ขับรถไปเมืองโทงยอง ใช้เวลาเพียงแค่ 20-25 นาทีเท่านั้น

เราจึงขับรถมาเที่ยวโทงยองได้ทุกเวลาที่เราต้องการ โดยเฉพาะมาหาของอร่อยๆ ที่ตลาด จุงอัง หรือ จุงัง พออ่านไวๆ มันออกเสียงคล้ายๆ กัน (통영 중앙시장 : Jungang Traditional Market โทงยอง จุงอัง ซิจาง)

ที่นี่นอาหารทะเล ปลาสดๆ กุ้ง หอย ปลาหมึก สดๆ เต็มไปหมด ตามสไตล์ตลาดสดที่เกาหลี

แต่ยิ่งถ้ามาที่นี่ช่วงหน้าหนาว ซึ่งเป็นช่วงฤดูของหอยนางรมด้วยแล้ว ที่นี่จะมีหอยนางรมเต็มตลาดเลยค่ะ แถมมีแบบแกะให้พร้อมทาน

ที่แกะกันสดๆ นั้นขายถุงละ 300บาทเองค่ะ ถุงใหญ่มากกกกก

มาเดินตลาดสดหน้าหนาว ก็จะประมาณนี้…(เดือนกุมภาพันธ์)

ยังไงก็ต้องมีสาหร่ายทะเลขาย…

นอกจากของสดแล้ว พวกปลาเค็ม ปลาตากแห้ง ปลาหมึกแห้ง สาหร่ายแห้งก็เต็มตลาดไปหมด

เสียดายที่เราไม่รู้ว่า เอาไปทำอะไรทานได้บ้าง…

ตลาดจุงอัง ถ้าหากจับจ่ายซื้อของเป็นเหมือนแม่บ้านเกาหลีจะดีมาก แต่สำหรับพวกเราเป็นชาวต่างชาติเหมือนได้มาเดินดูบรรยากาศเขาค่ะ

ส่วนอาหารที่ตลาดนี้นั้น นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ที่มาที่นี่ เขาจะมาทานกิมบับจุ่งมุ (Chungmu Gimbap : 충무김밥) ซึ่งกิมบับที่นี่จะไม่เหมือนกิมบับที่เราเคยรู้จักในเกาหลีใต้

โดยกิมบับของที่นี่เขาจะเสิร์ฟ ข้าวปั้นห่อสาหร่าย กับ สลัดปลาหมึก พร้อมด้วย กิมจิหัวไชเท้า (깍두기 김치) จ

ดูหน้าตาธรรมดาๆ น่าจะไม่อร่อย แต่ก็อยากลองดู

อย่างร้านที่เราไปเขาคิดคนละ 5500วอน แล้วเขาจะ จัดใส่ถาดให้เราแบบนี้
จริงๆ เขาซุป มีน้ำเปล่าให้บริการเอาเอง แต่เขาเห็นพวกเรามึนๆ งงๆ เขาก็ช่วยเอามาเสิร์ฟให้ค่ะ

อย่างที่บอกว่า ตอนแรกกลัวว่า จะไม่อร่อยหรือเปล่า แต่พอลองทาน เฮ้ย อร่อยมากๆ อาจจะเป็นเพราะข้าวปั้นที่นี่ยังอุ่นๆ นิ่มๆ เหนียวๆ แถมสลัดปลาหมึก ก็ไม่มีกลิ่นคาวเลย และส่วนกิมจิหัวไชเท้าก็ดันอร่อยเหลือเชื่อ ทานแล้วเข้ากั๊น เข้ากัน!!!

ไปๆ มาๆ ทานกันเกือบหมดเลย!

แต่พอสังเกตจากลูกค้าคนอื่นๆ แล้ว เราเห็นเขาเอาถาดกลับไปให้แม่ค้าเติมกันตลอด แถมซื้อกลับบ้านกันอีกเพียบ เขาบอกว่าถ้าสั่งกลับบ้าน ต้องสองคนขึ้นไป (น่าจะหมายถึง ต้องจ่าย 11,000วอน ขึ้นไปถึงจะห่อกลับบ้านให้)

ก็ของเขาอร่อยจริงๆ เดี๋ยวถ้ากลับมาทานอีกจะไปลองร้านอื่นๆ บ้าง (แต่จริงๆ ร้านนี้ก็อร่อยมากแล้วนะ)

แต่ถ้ามาตลาดจุงอันแล้ว แค่เหยียบย่างเดินผ่านหน้าตลาดจะมีแม่ค้าพ่อค้า หยิบยื่นขนมให้ลองทานฟรีกันแทบทุกร้าน ตอนไปถึงใหม่ๆ ก็ตื่นเต้น เดินเนียนไปใกล้ๆให้เขาแจก (เดินไปล่อ) แล้วพอใครยื่นมาก็รับและลองทานดู

ไปๆ มาๆ เขาให้ชิมกันทุกร้าน ชิมกันจนลิ้นชา เพราะว่าหวานมาก 555

ก็นี่เป็นขนมที่มีชื่อของเมืองโทงยองค่ะ
ขนมนี่ก็คือ ขนมปังน้ำผึ้ง หรือ กุลปัง (꿀빵 ภาษาเกาหลี) หรือ ฮันนี่เบรด (Honey Breads) สำหรับเราแล้ว นี่คือซาลาเปาทอดไส้ถั่วแดง แล้วเคลือบตัวซาลาเปาด้วยน้ำผึ้ง จากนั้นก็โรยถั่วหรืองาด้านนอกค่ะ

ซึ่งรสดั้งเดิม หรือรสต้นตำรับก็คือไส้ถั่วแดง แต่หลังๆ ก็เริ่มมีหลากหลายไส้ให้เลือก เช่น ถั่วเหลือง ถั่วเขียว ไส้ครีม ฯลฯ

ร้านที่เราชอบมากคือร้านนี้ค่ะ (ภาพด้านล่าง) ตัวขนมปังหรือซาลาเปานั้นกรอบนอกนุ่มใน และไส้ที่เราทานนั้นคือไส้ครีม (สีขาวๆ) ซึ่งจะไม่หวานมากเหมือนไส้ถั่วแดง หรือไส้อื่นๆ ซื้อมาทานกับกาแฟร้อนๆ อร่อยมากๆ เลย

หรืออาจจะเป็นเพราะว่า ร้านนี้เป็นร้านแรกๆ ที่เราได้ลอง ซึ่งตอนนั้น ลิ้นยังไม่ค่อยชา 555

กลับมาซื้อ ซื้อไส้สีขาว คือไส้ครีมทั้งกล่องเลย (ปกติเขาจะซื้อกันแบบผสมหลายๆ ไส้) โดยกล่องใหญ่ 10ลูกนี้ราคา 13,000วอน แต่แม่ค้าจำพวกเราได้ เลยลดให้เหลือ 12,000วอน หรือประมาณ 320บาท (ลูกละ 32บาท เลยเหรอเนี่ย อ้าว เพิ่งรู้ แพงเหมือนกันนะเนี่ย 55)

ถ้ามาเยือนโทงยอง เขาจะซื้อขนมนี้กลับไปเป็นของขวัญของฝากกันค่ะ เลือกร้านที่ชอบได้เลย มีเป็นสิบๆ ร้าน แล้วแต่ละร้าน ก็ติดป้ายแข่งกัน ว่าร้านนี้ต้นตำรับ ร้านนี้ดัง ร้านนี้ดังกว่า ร้านนี้ชนะเลิศ ฯลฯ

ร้านกาแฟที่นี่ก็มีหลายร้านมาก และแต่ละร้านนี่ตกแต่งร้านแข่งกันเลย

ด้านหน้าตลาด จะมีซอยหนึ่งที่มองขึ้นไปจะเห็นเป็นเนินหมู่บ้าน ที่มีรูปวาดสีสันสวยงามตามผนังหรือกำแพง นั่นคือหมู่บ้านโดงพิรัง (동피랑마을: Dongpirang Wall Painting Village or Dongpirang Mural Village)

นักท่องเที่ยวชอบแว่ะมาถ่ายรูป ชมวิว หรือเดินย่อยขนมปังน้ำผึ้งได้ (ลูกหนึ่งน่าจะหลายกิโลแคลอรี 55)

เดินไม่ไกลจากถนนหน้าตลาด เพียงแค่เดินขึ้นเนิน (แต่ก็เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย)ที่นี่มีโรงแรม มีร้านอาหารมากมาย มีร้านฮ้อทด้อกบารามฯ ร้านดังของเกาะกอเจที่นี่ด้วย

ที่นี่เคยเป็นแค่เมืองเก่าๆ ต่อมาในปี 2007 (พ.ศ. 2550) ได้มีการปรับปรุง และจัดประกวดวาดภาพตามผนังกำแพงกันขึ้น ทำให้ที่นี่ได้รับความนิยมจากนักท่องเที่ยวและบอกต่อๆ กัน จนปัจจุบันถือเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญแห่งหนึ่งเมื่อมาเยือนเมืองโทงยองกันเลยทีเดียว

ข้างบนมีศาลาไว้นั่งพักและนั่งชมวิว